Langeafstandloper, schrijver, illustrator en spreker Tim Voors heeft al vele lezers geïnspireerd met zijn avontuurlijke en persoonlijke reisverhalen. Ook wij zijn fan, daarom hebben we gevraagd of Tim om een column voor Pure off the Road te schrijven. Dat is gelukt! Lees hieronder hoe Tim Voors zijn kwast en scherpe blik inzet om mensen die hij onderweg tegenkomt een glimlach te bezorgen.
Tekst, fotografie & illustraties: Tim Voors
“お願いします、これはあなたのためです – (Alstublieft, dit is voor u)”, sprak een oude Japanse vrouw, en gaf me een appel. Ik knikte dankbaar in stilte terug, en nam het onverwachte geschenk met een glimlach in ontvangst. Het was tien jaar geleden dat ik zes weken in Japan was en rondom het eiland Shikoku liep. Ik bewandelde de eeuwenoude Boeddhistische Pelgrimstocht langs 88 Tempels.
Twee kleuren verf
Ik gebaarde naar de vrouw om aan te geven dat ze nog even moest blijven wachten en haalde mijn schilderspullen snel tevoorschijn. Als ik lange afstandswandelingen onderneem, draag altijd twee kleuren waterverf, een kwast en wat papier bij me. Voor de tocht door Japan had ik donkerblauw en donkerrood bij me.
Snelle penseelstroken
De vrouw keek een beetje vreemd op toen ik daar ter plekke, voor haar neus, een klein schilderijtje maakte van haar huis, van waaruit ze me de appel was komen brengen. Met een paar snelle penseelstroken maakte ik een impressie van het huis en de boom in haar tuin. Met een rode stip in de lucht gaf ik de zon aan. Ik deed een poging om de natte verf droog te blazen, voordat ik het kleine schilderijtje aan de oude vrouw overhandigde met een glimlach. Ze keek eerst wat verbaasd, even lost in translation, maar al snel volgde een verlegen glimlach toen ze haar eigen huis en boom herkende. Ik zwaaide en liep verder.
Ossetai
Een ‘Ossetai’ noemen ze dat op Shikoku. Een Ossetai is een geschenk die je niet mag weigeren, en bevordert karma. Ik ontving dagelijks steeds meer Ossetai van allerlei vreemden langs de pelgrimsroute, dus had besloten om elke keer een klein schilderijtje te maken als teken van dank. Op deze manier bleef de cirkel rond. De ‘Circle of Giving’ was geboren.
Nu, tien jaar laten, waar ik dan ook ter wereld loop, maak ik kleine schilderijtjes en die geef ik aan mensen die ik onderweg tegen kom. Bijvoorbeeld aan mensen die me een lift geven, een douche aanbieden. Of gewoon iemand die me aardig helpt met het inpakken van mijn spullen bij de supermarkt.
Fishermen’s Trail
Zo ook op de Fishermen’s Trail waar ik onlangs samen met mijn 18-jarige dochter, Toni, vier dagen langs de Portugese kust liep. Een prachtige ervaring om vier dagen, even helemaal afgezonderd van de wereld, samen met een van mijn drie kinderen goed bij te praten. Ik kan het iedereen aanraden. De Fishermen’s Trail is misschien wel de mooiste tocht die ik ooit heb gelopen. Wandelend langs de woeste zee, over de hoge kliffen, door het mulle zand met eindeloos veel mooie bloemen rondom je voeten. En dan s ’avonds lekker in een hotel slapen, gegrilde vis eten met was ijskoude lokale wijn. Niks meer aan doen.
Schilderijtjes
Ook gedurende deze korte Portugese tocht kwamen mijn dochter en ik langs vriendelijke mensen. Er werd ons soms een sinaasappel of een gratis kopje koffie aangeboden door boeren of dorpsbewoners langs de kust. Ook hier haalde ik weer mijn schilderspullen tevoorschijn om een klein schilderijtje ter plekke te maken.
Teruggeven
Als toeristen ‘nemen’ we vaak iets te veel, in verhouding tot wat we ‘geven’. We ‘nemen foto’s’, we ‘nemen een interview af’, ‘we stellen heel veel vragen’. Vaak is ‘geld’ wat we dan ‘teruggeven’. Echter zijn er vaak zoveel andere mogelijke manieren om iets ‘terug te geven’. In mijn geval is dat een klein schilderijtje geworden, maar zo zijn er ook mensen die heel goed zijn in complimenten geven.
Instant Polaroid
Onderweg ben ik mensen tegengekomen die thuis een klein tekstje of gedichtje hebben geschreven op wat kleine papiertjes, die ze ‘geven’ aan mensen die ze tijdens hun reis ontmoeten. Ook de instant Polaroid of de moderne variant hiervan, de Canon Zoemini 2 – Mobiele Fotoprinter, zijn superleuk om onderweg ‘weg te geven’.
Dankbare glimlach
Het maakt eigenlijk niks uit wat je ‘geeft’, maar ik heb door de jaren ontdekt dat het ‘geven’ van iets, naast het betalen van geld, altijd voor een blije, dankbare glimlach zorgt. Zowel bij de ontvanger als bij mijzelf. Het gaat simpelweg om persoonlijke aandacht. Aandacht is een universele taal die elk mens ter wereld begrijpt, aanvoelt en waardeert. Zo blijft de Circle of Giving in beweging.
School of Dreams
Alleen kan niet iedereen schilderen. Toch heb ik ontdekt dat er heel veel mensen zijn die graag ook tijdens hun vakantie of reis zouden willen schilderen in een schetsboek. Daarom besloot ik onlangs om een school op te richten en mensen schilderles te geven. Mensen die nog nooit een kwast in hun hand hebben gehad. Op mijn School of Dreams, geef ik schildertechniek-les waarmee mensen zelf thuis of op reis verder kunnen oefenen. Ik heb maar één regel op mijn school, namelijk dat alle studenten een Hawaii shirt aan moeten trekken gedurende mijn lessen. Pas dan kunnen we samen op reis, en kan de schilderles pas echt beginnen.
Tim Voors schreef diverse succesvolle boeken over zijn reizen en lange afstandswandelingen. Voor info kijk HIER.
In de rubriek Flashback 3# kun je lezen over onze wandelingen langs de Rota Vincentina en een stukje van de Fishermen’s Trail. Daarin brengen we ook het laatste boek van Tim Voors, De Fishermen’s Trail onder de aandacht.
